میلاد امام جواد (ع) بر همگان مبارک باد.
استجابت دعا!
دعا کردن در احادیث معصومین علیهم السلام بسیار مورد تاکید قرار گرفته است. در این احادیث به طور مفصلتری به اصل دعا کردن و اهمیت آن تاکید شده، آداب و راه و روش آن گفته شده و خیلی از جزئیات این مسئله کلی توضیح داده شده است. از چمله:
وظیفه تو دعا کردن است و بس ...
گاهی با همه سهلالوصول بودن اجابت و تأکید بر صرف خواندن خدا برای مستجاب شدن، دعاهای ما اجابت نمی شود. یعنی همانی که میخواستیم برایمان اتفاق نمیافتد یا اوضاع همان جور که ما دل مان میخواهد پیش نمیرود. فراموش نکنیم که برای اجابت دعایمان، در ابتدا باید موانع را از میان برداشت.
گناه
گاهی تیرگی ها و کدورت هایی که از گناه های ما به وجود می آید علتی می شود برای بالا نرفتن دعا و عدم اجابت آن. یعنی در نظام علت و معلولی دنیا ، گناه یکی از مانع هایی است که می ایستد سر راه اجابت دعا. امام باقر (علیه السلام) فرمود: «انسان گاهی حاجتی دارد و از خدا طلب می کند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبی وا می گذارد، ولی بنده در این مدت مرتکب گناه می شود. خداوند به مأمور اجابت دعا امر می کند خواسته اش را اجابت نکن و او را از این لطف محروم نما که خشم ما را برانگیخت و شایسته بی اعتنایی گردید.»
لقمه های مورد دار
حلال خوردن و خالی بودن شکم از حرام، یکی از مهم ترین علت های تأثیر نفس و بالا رفتن دعا است. این علت که نباشد دعا می ماند پهلوی صاحبش. شخصی خدمت رسول خدا (ص) آمد و گفت: دوست دارم که دعایم مستجاب شود، حضرت به او فرمود: خوراک خود را پاکیزه کن و غذای حرام نخور.
خواستن محال
با وجود این که خداوند قدرت بی انتها و بی مرزی دارد ولی رسمش این است، یعنی نظریه جهان داری اش این است که همه امور را از مجرای خودش و با همین راه هایی که آفریده انجام دهد. اگر محتوای دعا خواستن چیزی خلاف قانون دنیا و اسباب عادی آن باشد، خدا معذور است از اجابت آن.
از حضرت علی (علیه السلام) سوال شد: کدام دعا گمراهی است؟ فرمود: دعا کردن و خواستن کارهای نشدنی و غیرممکن.
امام باقر (علیه السلام) فرمود: « انسان گاهی حاجتی دارد و از خدا طلب می کند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبی وا می گذارد، ولی بنده در این مدت مرتکب گناه می شود. خداوند به مأمور اجابت دعا امر می کند خواسته اش را اجابت نکن و او را از این لطف محروم نما که خشم ما را برانگیخت و شایسته بی اعتنایی گردید»
عدم مصلحت
خدا هیچ وقت سرعت در اجابت را فدای به هم ریختن مصلحت و نظم زندگی بنده اش نمی کند. هر وقت سرعت در اجابت با مصلحتی که خدا برای کل جریان زندگی و پازل زندگی آدم ها در نظر گرفته، تناقض داشته باشد اجابت شکلش عوض می شود. یا می افتد به تأخیر یا نوعش عوض می شود.
چه بسا چیزی بر شما ناخوشایند باشد، در حالی که خیر و صلاح شما در آن است (و شما نمی دانید) و همچنین شاید چیزی را دوست داشته باشید که ضرر شما در آن است و خدا می داند و شما نمی دانید. (بقره/ 216)
مهیا نبودن شرایط
عدهای از دعاها بنا به نظم کلی زندگی آدم ها ، سریع اجابت نمی شوند. زمان لازم است تا به بهترین شکل ممکن و در عالی ترین شرایط و زمان ها محقق شود. یعنی گاهی اجابت دعا در همان لحظه زیان های دیگری برای آدم دارد و بهتر است که در زمان خودش مستجاب شود و به همین دلیل اجابت مدتی عقب می افتد.
صدایم کن صدای تو بهانه ست
حرف زدن و مناجات با خدا، یکی از مهم ترین نیازهای آدم است. خدا در قرآن به دعا و دعا کردن تأکید کرده و در آیه های مختلفی اهمیت اصل مسئله دعا را، صرف نظر از کمیت و کیفیتش، تذکر داده است.
در جریان داستان حضرت یونس (علیه السلام) و گرفتار شدنش در شکم ماهی و نجات او، بعد از این که کل ماجرا را مو به مو توضیح می دهد، داستان را این طور تمام می کند که: « و کذلک ننجی المومنین » (انبیاء/88) یعنی نه فقط این بنده (حضرت یونس) بلکه همه آدم های تاریخ و آن هایی که بعد از او خواهند آمد را همین طوری نجات می دهیم ، همین طور که او را با دعایی که از ته قلب کرده بود نجات دادیم.
خدا هیچ وقت سرعت در اجابت را فدای به هم ریختن مصلحت و نظم زندگی بنده اش نمی کند. هر وقت سرعت در اجابت با مصلحتی که خدا برای کل جریان زندگی و پازل زندگی آدم ها در نظر گرفته، تناقض داشته باشد اجابت شکلش عوض می شود. یا می افتد به تأخیر یا نوعش عوض می شود
شاه کلید را گم نکنیم!
در آیه 88 سوره انبیاء ، خداوند جای شاه کلید نجات آدم ها را یاد می دهد که هر وقت و در هر شرایطی اگر یاد من کنید و وصل کنید خودتان را به منبع نیرو و رحمت من، نجات پیدا می کنید. اصلاً نجات و رستگاری اثر وضعی دعا کردن است.
آخرین تکه ی پازل اجابت ، درخواست کردن است
خدا در آیه های زیاد دیگری باز هم به اهمیت دعا و خواندن او تأکید می کند. اصرار می کند که آخرین تکه پازل اجابت و نزول رحمت خدا، خواستن و خواندن است. مثلاً در آیه 60 سوره غافر یادآوری می کند که من را بخوانید تا جواب تان را بدهم. به همین سادگی، صرف خواندن است که می شود علت اجابت خدا، بدون هیچ واسطه و وسیله.
خدا برای محکم کاری، جای دیگری می فرماید که: «ای رسول من! بگو اگر به سوی خدا متوجه نشوید و دعا نکنید پروردگارم به شما اعتنا نخواهد کرد.» یا می گوید: «ای پیامبر نباید آنان را که هر صبحگاه و شبانگاه خدا را می خوانند از پیش خود برانی.» (انعام/ 53)
گروه دین تبیان
منبع : مجله بوستان قرآن – ش 1
بزرگترین عیب آن است که :
دیگری را به چیزی که در خودت هست سرزنش کنی.
امام علی (ع)
لیلة الرغائب چگونه شبی است؟
"رجب"، ماه خداست؛ ماه پر برکتی است که اعمال بسیاری برای آن ذکر شده است. باید خود را در دریای زلالش بشوییم تا پاک شویم. اعمال ماه های رجب و شعبان، جهت آماده ساختن روح برای شرکت در میهمانی ماه مبارک رمضان می باشد. برای درک عظمت ماه رمضان باید از قبل خود را آماده نمائیم.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: ماه رجب، ماه استغفار امت من است. پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است.
اولین شب جمعه ماه رجب را لیلة الرغائب نامند. در این شب ملائک بر زمین نزول می کنند. برای این شب عملی از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) ذکر شده است که فضیلت بسیاری دارد و بدین قرار است:
روز پنج شنبه اول آن ماه - در صورت امکان و بلا مانع بودن - روزه گرفته شود. چون شب جمعه شد مابین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز اقامه شود که هر دو رکعت به یک سلام ختم می شود و در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره قدر، دوازده مرتبه سوره توحید خوانده شود. و چون دوازده رکعت به اتمام رسید، هفتاد بار ذکر" اللهم صل علی محمد النبی الامی و علی آله"گفته شود. پس از آن در سجده هفتاد بار ذکر "سبوحٌ قدوسٌ رب الملائکة والروح" گفته شود. پس از سر برداشتن از سجده، هفتاد بار ذکر "رب اغفر وارحم و تجاوز عما تعلم انک انت العلی الاعظم"گفته شود. دوباره به سجده رفته و هفتاد مرتبه ذکر "سبوح قدوس رب الملائکة والروح"گفته شود. در اینجا می توان حاجت خود را از خدای متعال درخواست نمود. ان شاء الله به استجابت می رسد.
پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله) در فضیلت این نماز می فرماید: کسی که این نماز را بخواند، شب اول قبرش خدای متعال ثواب این نماز را با زیباترین صورت و با روی گشاده و درخشان و با زبان فصیح به سویش می فرستد. پس او به آن فرد میگوید: ای حبیب من، بشارت بر تو باد که از هر شدت و سختی نجات یافتی.
میّت میپرسد تو کیستی؟ به خدا سوگند که من صورتی زیباتر از تو ندیدهام و کلامی شیرین تر از کلام تو نشنیدهام و بویی، بهتر از بوی تو نبوئیدهام. آن زیباروی پاسخ میدهد: من ثواب آن نمازی هستم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جا آوردی. امشب به نزد تو آمدهام تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود و قیامت بر پا شود، من سایه بر سر تو خواهم افکند.امید آن است که در پایان این نماز با فضیلت، محتاجان به دعا را فراموش نکنید و ما را نیز از دعای خیر خود محروم ننمایید. " التماس دعا"
ایشان همسر حسن مثنى از فرزندان بزرگوار امام حسن مجتبى (ع) است. (قمى، ص250) در شرح حال وى آمده است :" ام داوود، فاطمه دختر عبدالله بن ابراهیم است که کنیه وى به خاطر فرزندش داوود بن حسن بن على بن ابیطالب، ام داوود معرفى شده است. ایشان مادر رضاعى امام صادق(ع) است. محدّث بزرگوار سیّد ابن طاووس (م664ق) از وى با کنیه ی ام خالد یاد کرده و او را از جدههاى صالح و مؤمن خود دانسته است. (صادقى اردستانى، ص 330)در نام او اختلاف است. بعضى حبیبه و بعضى هم فاطمه گفتنهاند. ولى از عبارت ابن طاووس که درباره او مىگوید: «هى جدتنا الصالحه،المعروفه بام خالد البربریه، ام جدّنا داوود بن حسن بن على بن ابیطالب»، معلوم مىشود که او مکنى به ام خالد و از نژاد بربر بوده است. (محلاتى، ص390، با اندکى تلخیص) داوود فرزند ایشان، با ام کلثوم دختر امام سجاد (ع) ازدواج کرد. (قمى، ص 208) وى را از اصحاب صادقین دانستهاند. (تسترى، ج 4، ص 236) او از جانب برادرش عبدالله محض تولیت صدقات امیرالمؤمنین (ع) را بر عهده داشت. (قمى، ص 250). داوود، همراه سادات حسنى در مخالفت با دستگاه استبدادى منصور خلیفه عباسى به زندان افتاد و مدّتها از وى خبرى نشد. ام داوود نزد حضرت امام صادق (ع) مشرف شد و از فراق فرزندش نالید. امام (ع) با مشاهده وضع نگران کننده او فرمود: «چرا از دعاى استفتاح ( دعای ام داود) غفلت کردهاى؟ مگر نمىدانى که به وسیله این دعا درهاى آسمان گشوده مىشود و فرشتگان الهى دعا کننده را مژده اجابت مىدهند و هیچ حاجتمند و دعا کنندهاى مأیوس نمىشود و خداوند پاداش خواننده آن را بهشت قرارداده است.» (صدوق، ص34) امام (ع) در پاسخ ام داوود ـ که از کیفیت این دعا پرسید ـ دستور کامل اعمال و آداب دعا را به او تعلیم داد( .»سه روز روزه و 8رکعت نماز، راه حلی بود که امام صادق(ع) پیش پای امداود گذاشت و فرمود: «سه روز، سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم رجب را روزه بگیر و روز پانزدهم هنگام ظهر غسل کن و نماز ظهر را بخوان و بعد از نماز ظهر هشت رکعت نافله عصر را بجا آور و بعد از نماز دعایی را که برایت خواهم نوشت بخوان و بعد از دعا به سجده برو و بگو: لَکَ سَجَدْتُ وَ بِکَ آمَنْتُ فَارْحَمْ ذُلِّی وَ فَاقَتِی وَ کَبْوَتِی لِوَجْهِی. طوری با خلوص دعا را بخوان که اشک از چشمانت جاری شود؛ حتی به اندازه بال مگس. که همین جاری شدن اشک و سوزش قلب نشانه اجابت دعاست. امام در ادامه فرمود: «آنچه را به تو یاد دادم حفظ کن، مراقب باش که از دستت خارج نشود و به دست دیگرى نرسد( به دست نا اهلان )، چون این دعایى شریف است و در آن اسم اعظم خداست، اسمى که اگر به آن خوانده شود مستجاب شود . از امداوود نقل شده که گفته بود: "امام این دعا را برایم نوشت و به خانه برگشتم تا اینکه ماه رجب رسید و دستورهاى امام را طبق آنچه گفته بود انجام دادم. شب خسته شدم و در خواب دیدم که جمعى از فرشتگان و صابران و شهدا و عباد را که بر آنها درود فرستاده بودم و نیز پیامبر (ص) را دیدم. به من فرمودند: اى ام داوود این جماعتى را که مشاهده مىکنى شفیعان تو هستند که براى تو دعا کردهاند و مژده مىدهند که حاجت تو برآورده شده است. ام داوود گوید: از خواب برخاستم به اندازهاى که یک سوار تیزرو از عراق به مدینه بیاید، گذشته بود که ناگاه در باز شد و فرزندم بر من وارد گردید." (همان) منابع : قدیمىترین منبعى که به دعا اشاره دارد، کتاب فضایل الاشهر الثلاثه شیخ صدوق است. 2-کتاب شریف مفاتیح الجنان اثر مشهور شیخ عباس قمىاست. (قمى، ص 263) حوزه فرهنگی و دانشجویی ، کانون قرآن وعترت و ستاد اقامه نماز واحد فسا
میلاد امام محمد باقر(ع) و فرا رسیدن ماه سراسر مغفرت و رحمت « ماه رجب»
بر همگان مبارک باد.
پنج نکته جهت محبوبیت والدین در نزد فرزندان:
1- زیبا سخن گفتن با فرزندان و پرهیز از دوگانگی رفتار حتی در اوج عصبانیت.
2- پرهیز از امرو نهی زیادی و خوبیهای فرزندان را دیدن.
3- ارتباط خوب والدین با یکدیگر در نزد فرزندان.( حرمت یکدیگر را در نزد فرزندان حفظ کنند)
4- نیازهای حقیقی فرزندان را به جا و به وقت برآورده کنند.
5- پدر و مادر خود را جلوی فرزندان کوچک نکنند.( مثلا در صورت عدم وسع مالی این مسئله جلوی فرزندان ابراز نگردد).