انسان که غرق شود، قطعا می میرد،
چه در دریا،
چه در رویا،
چه در دروغ،
چه در گناه،
چه در خوشی،
چه در حسد،
چه در بخل،
چه در کینه،
چه در انتقام.
مواظب باشیم غرق نشویم!
انسان بودن ، پیروان چندانی ندارد.....
اولین چیزی که قلب انسان را کدر می کند؟
گناه است.
قلب انسان، دو گوش دارد،
گوشی که صحبت شیطان را می شنود،
و گوشی که شنوای صحبت خداوند رحمان است.
انسان، انتخاب کننده اصلی،
در شنیدن وحی الهی یا سخن شیطانی می باشد،
یعنی انسان است که مشخص می کند
دل و گوش خود را به صحبت و وحی خدای رحمان بسپارد
و یا دل در گروی شیطان قرار دهد.
ما قادر به خاموش کردن صوت شیطان نیستیم
و صدای او
تنها با ظهور حضرت مهدی(عج) خاموش می شود.
اما ما می توانیم نفس خود را در مسیری تربیت کنیم که
از گوش سپردن به شیطان،اجتناب کند.
در غیر این صورت،
انسانی که گوش به وحی شیطان بسپارد
به اولیاءشیطان
بعنی کسی که ولایت شیطان را پذیرفته است،
بدل خواهد شد.
شرمنده می کند فرزند را،
دعای خیر مادر درکنج خانه ی سالمندان.
به طبیعت نگاهی عمیق کن،
آنگاه همه چیز را بهتر خواهی فهمید.
و گنجینههاى غیب، تنها نزد خداست
و جز او کسى آن را نمىداند
و آنچه را در خشکى ودریاست مىداند،
و هیچ برگى از درخت نمىافتد جز آنکه او مىداند......
«آیه ی 59 سوره انعام»
و کسانی که طالب حیات آخرت باشند
و برای آن به قدر طاقت بکوشند،
البته به شرط ایمان به خدا،
سعی آنها مقبول و ماجور خواهد بود
«آیه ی 19 سوره اسراء»
و خدای تو حکم فرموده که جز او ، هیچکس را نپرستید
و درباره ی پدر و مادر، نیکویی کنید
و چنانکه هر دو یا یکی از آنها پیر و سالخورده شوند،
زنهار کلمه ای که رنجیده خاطر شوند مگوئید.
و کمترین آزار به آن ها مرسانید
و با ایشان به اکرام و احترام،سخن گوئید. .
آیه 23 اسراء
و همیشه پرو بال تواضع و تکریم را با کمال مهربانی ،
نزدشان بگستران ،
و بگو پروردگارا :
چنانکه پدر و مادر ، مرا از کودکی به مهربانی بپروردند،
تو در حق آن ها رحمت و مهربانی فرما.
آیه 24 اسراء
بدون استثناء، همه ی ما می میریم.
کمی دیرتر، یا کمی زودتر.
یک دفعه، یا ناگهانی....
یک روز همین خانه ای که سقف دارد،
خانه ی عنکبوت ها و لانه ی خفاش ها می شود،
همین ماشینی که دوستش داریم زیر باران
در یک گورستان ماشین زنگ می زند،
همین بچه هایی که نفس مان به نفس شان ، بند است،
می روند پی زندگی یشان.
حتی نمی آیند آبی بریزند روی سنگ قبرمان .
قبل از ما میلیاردها انسان ،
روی این کره ی خاکی راه رفته اند.
و مغرورانه گفته اند:
مگر ما اجازه بدهیم!
مگر از روز جنازه ی ما رد شوید و...
و حالا کسی حتی نمی تواند ،
استخوان های جنازه شان را پیدا کند
که از روی آن رد بشود یا نشود!
قبل از ما کسانی زیسته اند که :
قدرتمند، ثروتمند و زیبا رو بوده اند،
از قدرت و ثروت آنها ،
بسیاری در تنگنا های روزگار سختی کشید ه اند،
زیبایی آنان چنان بوده است که :
دلفریب، مثل آهو ، خرامان راه رفته اند.
زمین زیر پای تکان خوردن جواهراتشان لرزیده.
و حالا
کسی حتی نامشان را هم به خاطر نمی آورد.
قبل از ما
سرداران و امیرانی بوده اند که گرزهای گران داشته اند
و پنجه در پنجه ی شیر انداخته اند
از گلوله نترسیده اند
و حالا
کسی نمی داند در کجای تاریخ گم شده اند!
همه ی این کینه ها،
همه ی این تلخی ها،
همه ی این زخم زبان زدن ها،
همه ی این کوفت کردن دقیقه ها به جان هم،
همه ی این زهر ریختن ها،
تهمت زدن ها،
توهین کردن ها به هم...
تمام می شود.
از یاد می رود و هیچ سودی ندارد
جز اینکه زندگی را به جان خودمان وهمدیگر زهر کنیم.
اگر می توانیم به هم حس خوب بدهیم
کنار هم بمانیم
واگر نه، راهمان را کج کنیم.
دورتر بایستیم و یادمان نرود که همه ی ما می میریم.
همه ی ما.
بدون استثناء، کمی دیرتر یا کمی زودتر.
یک دفعه.
یا ناگهان...
زندگی کنیم و بگذاریم دیگران هم زندگی کنند!
برای رسیدن به کبریا
باید نه کبر داشته باشیم ،نه ریا.
ای خدای رحمان، ای رحیم ،
ای دگرگون کننده ی قلب ها،
قلب من را در دینت ثابت و مستحکم بدار.
ازمنزل کفر تا به دین ، یک نفس است
و زعالم شک تا به یقین یک نفس است
این یک نفس عزیز را خوش میدار
کز حاصل عمر ما همین یک نفس است.
شخصیت آدمها را از طریق
کردارشان
توصیف کنید تا هرگز
فریب گفتارشان
را نخورید