حضرت محمد(ص) فرمودند:
اگر چشمانتان را در هنگام گناه و بر خورد با نامحرم فرو بندید و از نگاه کردن خودداری نمایید، چیزهای عجیبی ( که در اثر گناه نکردن و پیدا شدن حالت معنوی پیدا می شود) می بینید.
(بحار الانوار ج104 ص 41)
امام زمان سلام الله علیه در کنار جنازه بانوی با عفت
در عصر حکومت رضا شاه یکی از علمای ربانی مشهد، مرحوم آیت الله سید باقر سیستانی، سعی بسیار داشت تا به محضر مبارک امام زمان حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شرفیاب گردد. او برای رسیدن به این سعادت عظمی، تصمیم گرفت چهل جمعه در مسجدی از مساجد ، زیارت عاشورا بخواند، او به این تصمیم عمل کرد و هرجمعه به قرائت زیارت عاشورا به طور کامل ادامه داد او خود می گوید:
در یکی از جمعه های آخر که در یکی از مساجد ، مشغول زیارت عاشورا بودم، ناگاه شعاع نوری را که از خانه ای در نزدیک آن مسجد دیده می شد، مشاهده کردم، حالت معنوی عجیبی پیدا کردم. از جا برخاستم و به دنبال آن نور رفتم، خود را نزدیک آن خانه راندم، دیدم نور عجیبی از داخل آن خانه می درخشد در را زدم و با اجازه وارد شدم. دیدم حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در یکی از اطاقهای آن خانه تشریف دارند. و در آن اطاق جنازه ای را مشاهده نمودم که پارچة سفیدی روی آن کشیده بودند. منقلب شدم در حالی که اشک از چشمانم سرازیر بود به آقا امام زمان سلام کردم، آقا جواب سلام مرا داد و فرمود: چرا اینگونه دنبال من می گردی؟ و آن همه رنجها را تحمل می کنی؟ مثل این ( اشاره به جنازه) باشید تا من به دنبال شما بیایم.
پس فرمود:
این جنازة، جنازة بانویی است که در عصر کشف حجاب ( رضاخانی) هفت سال ( برای حفظ عفت خود از گزند درندگان حکومت)، از خانه بیرون نیامد تا مبادا نامحرم او را ببیند.
(حجاب ، بیانگر شخصیت زن ص 121 نقل از گوهر صدف از انتشارات دفتر مسجد علی بن الحسین (ع)- تهران)