ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزیزٌ74
اللَّهُ یَصْطَفی مِنَ الْمَلائِکَةِ رُسُلاً وَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ سَمیعٌ بَصیرٌ75
یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ إِلَی اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ76
73) اى مردم مَثَلى زده شده است، بدان گوش فرا دهید: کسانى که شما آنها را به جاى خدا مى خوانید هرگز نمى توانند مگسى بیافرینند، هر چند براى آفریدن آن همداستان شوند; و اگر مگس چیزى از آنها برباید نمى توانند آن را بازپس گیرند. هم خدایانى که در پى آن مگس برآیند ناتوانند و هم مگسى که در پى آنند ناتوان است.
74) خداست که تدبیرکننده جهان هستى است و تنها او شایسته پرستش است، ولى مشرکان خدا را آن گونه که درخور منزلت اوست ارج ننهادند و به غیر او روى آوردند. بى گمان، خدا نیرومند و شکست ناپذیر است.
75) خدا از میان فرشتگان فرستادگانى شایسته را برمى گزیند تا وحى الهى را به پیامبران برسانند، و از میان مردم نیز شایستگان رسالت را انتخاب مى کند تا پیام خدا را به مردم ابلاغ کنند چرا که خداوند درخواست مردم را که در پى کمالند مى شنود و نیازشان به رهنمودها را مى بیند.
76) خدا آنچه را که پیش روى فرشتگان و پیامبران است و آنچه را که پشت سرشان است مى داند. چگونه ممکن است کارهاى آنان بر خدا پوشیده بماند در صورتى که همه امور به او باز گردانده مى شود.
77) اى کسانى که ایمان آورده اید، رکوع و سجده کنید و پروردگارتان را بپرستید و کار خیر انجام دهید، باشد که نیکبخت شوید.
78) اى کسانى که ایمان آورده اید، در آنچه مربوط به خداست ـ چنان که درخورِ تلاش براى اوست ـ تلاش کنید. او شما را برگزیده و در دینتان که همان آیین پدرتان ابراهیم است، بر شما هیچ دشوارى و تنگنایى قرار نداده است. خدا شما را پیش از نزول قرآن و در این قرآن اهل تسلیم نامیده و اسلام شما را پذیرفته است تا هم پیامبر بر شما گواه باشد و هم شما بر اعمال مردم گواه باشید. پس نماز را برپا دارید و زکات بدهید و در همه حال به خدا تمسّک جویید و او را اطاعت کنید که او سرپرست شماست، او خوب سرپرست و نیکو یاورى است.